Zapotrzebowanie na zmiany w ofercie edukacyjnej stale rośnie. Coraz więcej osób stawia na wykorzystanie własnego potencjału. Popularności nabywają alternatywne źródła zdobywania wiedzy o charakterze nieformalnym, które wpierają model kształcenia ustawicznego, czyli lifelong learning. Możemy uważać to za metody innowacyjne, ale te idee zagościły w Polsce już ponad 100 lat temu. Przykładem tego są uniwersytety ludowe.
Za ojca koncepcji Uniwersytetów Ludowych uważa się Nikolaia Frederika Severina Grundtviga — duńskiego poetę, teologa, filozofa oraz pedagoga, zasłużonego szczególnie w sferze edukacji ludności wiejskiej. Na fundamencie jego idei w 1844 r. powstała pierwsza na świecie ludowa szkoła średnia (w języku polskim występująca jako uniwersytet ludowy). Duńska placówka odbiegała pierwotnie jednak od wartości promowanych przez idee Grundtvingowskie przez swój nieco arystokratyczny charakter, przez co uczęszczali do niej głównie urzędnicy państwowi i bogaci rolnicy. Przełom nastąpił dopiero po 1864 roku. Po porażce Danii (wojna o Szlezwik) osłabło poczucie tożsamości narodowej, nastąpił kryzys narodowy. To stworzyło pole do wykorzystania nowatorskich rozwiązać społecznych- w tym wcielania w życie idei Grundtvingowskich. ciągu następnych kilku lat powstało 21 uniwersytetów ludowych, a ich liczba stale rosła.
Wizja Grundtviga trafiła na polskie ziemie już ponad sto lat temu. Pierwszą placówką spełniającą część założeń idei Grundtvigowskich, była założona około 1900 roku koło Warszawy ferma pszczelarsko-ogrodnicza „Pszczelin”. To zapoczątkowało tworzenie placówek o podobnym profilu. W 1921 roku ks. Antonii Ludwiczak założył pierwszą w Polsce placówkę o oficjalnej nazwie “uniwersytet ludowy”. Idea Grundtviga zakładała, że każdy człowiek zgłaszający się na uniwersytet robi to z własnej, nieprzymuszonej woli, kieruje się przy tym ciekawością świata połączoną z pragnieniem odebrania „nauki dla życia”. Szkoły starały się odchodzić od autorytarnego podejścia w relacji uczeń-nauczyciel.
Wspólne mieszkanie w internacie, brak ocen i dyplomów pozwoliło realizować główny cel- pomoc ludziom chcącym uznania jako aktywni i zaangażowani członkowie społeczeństwa, zapewnienie im środków do wprowadzania oddolnych zmian politycznych oraz tworzenie miejsca spotkań ponad granicami społecznymi.
Uniwersytet ludowy jest przestrzenią do aktywnego rozwoju, poszerzania swoich kompetencji i zainteresowań. W ofercie Sudeckiego Uniwersytetu Ludowego znajdują się kursy, szkolenia i seminaria o szerokich gałęziach tematycznych. Nie czekaj, zapisz się już dziś i daj się porwać nauce!
Wszystkie formy edukacyjne w ramach Uniwersytetu są zgodne z celami Programowymi PWRUL, a więc umożliwiają rozwój osobisty, zawodów, przyczyniają się do wzrostu aktywności obywatelskiej, wpływają na rozwój społeczności lokalnych, a także uwieczniają i opierają się na przekazywaniu tradycji i dziedzictwa narodowego.